Daagliks kan in die media gelees word van oumense wat
mishandel word in hulle eie huise en in sorgsentrums. Hierde euwel steek almal
dwars in die krop maar wie van ons doen daadwerkliks iets daaraan? Almal is
bang om betrokke te raak, selfs familielede kyk maar ander pad om nie konflik
met byvoorbeeld die bestuur van ‘n ouetehuis te veroorsaak nie.
Die oumense veral in sorgsentrums word
daagliks mishandel. Die oumense word verbaal aangeval en in ander gevalle
afgeknou. Selfs fisiese aanrandings vind gereeld plaas. Die oumense is te bang
om iets omtrent mishandelings te sê deurdat hulle bang is vir viktimisasie en
dat hulle op straat uitgegooi sal word. Dit het al aan die lig gekom dat die
bestuur van ‘n sentrum die inwoners dreig dat hulle die inwoners wat wat klae
sal uitgooi.
Al word die bestuur van ‘n sorgsentrum
bewus van mishandelings deur personeel, word daar niks aan die saak gedoen nie en
alles word toegesmeer omrede die bestuur daardie sentrum se naam wil beskerm.
Personeel by hierdie sentrums word gedreig deur die bestuur dat hulle hul werk
sal verloor indien hulle sou uitpraat oor die mishandelings. So die situasie
vir die oumense is soms ondraaglik maar voel magteloos om iets daaraan te doen.
Daar is baie oumense wat ‘n wonderlike
oudag belewe en dit gaan darem nie sleg by al die sorgsentrums nie. Daar is
sorgsentrums wat werklik omgee vir die oumense en die inwoners is ook baie
gelukkig om hulle laaste goue jare daar deur te bring. Maar wat van die
oumense wat nie ‘n so ‘n gelukkige posisie is nie? Dit is vir hulle wat ons
almal moet opstaan en ‘n stem wees vir dit wat hulle nie meer kan of mag doen nie.
‘n Inwoner wat in ‘n sorgsentrum deur haar
familie geplaas is en feitlik net een maal per jaar deur haar familie besoek
word, het eendag ‘n opmerking gemaak dat sy voel dat oumense op 60 jarige
ouderdom soort van ‘n “vervaldatum” bereik. Is dit wat met ons oumense gebeur?
Is dit die rede waarom oumense sleg behandel word? Het hulle nou ‘n
“vervaldatum” bereik en word hulle nou beskou as uitgedien en nutteloos?
Baie oumense voel hulle kan nie meer alleen woon nie en gee hulle
huise op om in ‘n sorgsentrum te woon. Dit is nie net hulle blyplek wat hulle
opgee nie. Hulle gee ook hulle meubels wat sentimentele waarde het op. Hulle
gee moontlik ook hulle diere op. Baie hartseer maar ook baie waar soms gee
hulle ook hulle families op. ‘n Sorgsentrum word dan gekies om hulle laaste
jare in deur te bring, die gebou is pragtig en vir verdere gemoedsrus word
daardie sorgsentrum dalk deur die een of ander kerkgenootskap hanteer, maar wat
gaan regtig agter die skerms aan? Hoe groot moet die ontnugtering wees as
hierdie oumens moet ervaar dat hulle mishandel word.
... Bladsy 2
... Bladsy 2